Opis

Streszczenie
Trudności diagnostyczne wynikające z niedoskonałości badań wykorzystujących naturalne ekstrakty alergenowe do oznaczania swoistych
immunoglobulin klasy E (sIgE) stały się motywacją do opracowania dokładniejszych technik diagnostycznych, opartych na natywnych, wysoko
oczyszczonych lub rekombinowanych składnikach alergenowych, czyli komponentach alergenowych. Zastosowanie diagnostyki molekularnej
(diagnostyki komponentowej – CRD) pozwoliło osiągnąć większą dokładność w diagnozowaniu uczulenia i prognozowaniu jej prezentacji
u danego pacjenta. Testy te, umożliwiają indywidualną ocenę ryzyka wystąpienia poważnych, ogólnoustrojowych i łagodnych, miejscowych
objawów alergicznych oraz pozwalają na rozróżnienie uczulenia pierwotnego od objawów wywołanych reakcją krzyżową. Tak szczegółowa
diagnostyka umożliwia personalizację postępowania z uwzględnieniem konkretnego modelu uczulenia. Obecnie na rynku dostępne są pojedyncze
(singleplex) i multipleksowe (multiplex) platformy pomiarowe, które mogą posłużyć do badania sIgE dla ponad 130 komponent alergenowych.
Nie można jednak zapominać, że wszystkie testy oparte na oznaczaniu sIgE, w tym te przeprowadzane na bazie diagnostyki molekularnej,
powinny być interpretowane w oparciu o dokładne badanie kliniczne pacjenta, ponieważ uczulenie na dany alergen nie zawsze musi
przekładać się na prezentowane objawy.